ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΟΛΩΜΑΤΑ ΓΙΑ INCHIKU

Πέρασαν περίπου τρία χρόνια από τότε που τα πρώτα inchiku εμφανίστηκαν στα νερά μας. Η τελευταία «μόδα» προέρχεται από τη μακρινή ανατολή και κατάφερε να εδραιωθεί στη συνείδηση των ψαράδων της Μεσογείου σαν ανερχόμενη και πολύ αποτελεσματική τεχνική.

Τα τελευταία χρόνια παρακολουθήσαμε μια πραγματική επανάσταση στο χώρο του ψαρέματος με τεχνητά δολώματα, αλλά κυρίως, το αληθινό φαινόμενο έφτασε κολυμπώντας κάθετα! Πρώτα το vertical jigging τάραξε συθέμελα όλες τις ριζωμένες πεποιθήσεις για τα μεγάλα αρπακτικά, έπειτα το ψάρεμα με τα τεχνητά kabura μάς έδωσε μια αξιόλογη εναλλακτική λύση στον τρόπο που ψαρεύαμε τους σκαλιστές του βυθού και τέλος το inchiku επιβλήθηκε σαν ενδιάμεσο σύστημα. Εξαρχής αυτό το δόλωμα φαινόταν να είναι ο μπαλαντέρ που μπορούμε να χρησιμοποιούμε ανάμεσα στο vertical και το kabura, αλλά με τη ραγδαία εξάπλωσή του, σε συνειδητοποιημένους και μη ερασιτέχνες ψαράδες, αποδείχτηκε «δολοφονικό» σε διάφορες καταστάσεις, αποδεικνύοντας την πολλαπλή του χρησιμότητα, αλλά κυρίως παγιδεύοντας αξιοσέβαστα θηράματα.

Συλλήψεις... 360 μοιρών
Παρόλο που οι προϋποθέσεις έδειχναν μια περιορισμένη προοπτική μόνο για τα θηράματα του βυθού και συγκεκριμένα για λυθρίνια, μικρά φαγγριά, σκαθάρια, δράκαινες, σκορπιούς και άλλα παρόμοια, το inchiku απέδειξε ότι, αν χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους, είναι ικανό να πιάσει αδιάκριτα είτε μικρούς σκαλιστές είτε μεγάλα αρπακτικά.
Γεννημένο για να το μαζεύουμε πολύ αργά με ελαφριά τραβήγματα κοντά στο βυθό, έχει δοκιμαστεί και με κινήσεις τύπου jigging, είτε αργές είτε γρήγορες, εναλλάσσοντας μια μακριά και κυματιστή κίνηση με κοφτά τραντάγματα σε γρήγορη ακολουθία, μέχρι το στρώμα των μεσόνερων. Με αυτόν τον τρόπο δέχεται επιθέσεις από συναγρίδες, φαγγριά, μακρύπτερους, μαγιάτικα είτε κοπαδιάρικα είτε μεγάλsyα και ακόμη και τόνους.
Φυσικά, για να αντιμετωπίσουμε δυνατά και βαριά ψάρια πρέπει να τροποποιήσουμε ριζικά την αρματωσιά του, αντικαθιστώντας τα assist που διαθέτει με πιο ευμεγέθη αγκίστρια και πιο ανθεκτικό νήμα.

Ανατομία του δολώματος
Το inchiku δομικά αποτελείται από δύο ξεχωριστά μέρη, έναν κορμό από βαρύ μέταλλο και ένα λαστιχένιο χταπόδι. Ο κορμός, ή κεφάλι, μπορεί να εμφανίζεται σε διάφορα σχήματα, στρογγυλεμένος ή πολυεδρικός, γενικά με μυτερό το μπροστά μέρος και πιο στρογγυλεμένη την ουρά, όπου συχνά βρίσκονται τα μάτια. Το μεταλλικό κεφάλι φιλοξενεί δύο ή περισσότερους κρίκους, από τους οποίους ο ένας βρίσκεται μπροστά και οι άλλοι στο πλάι ή πίσω.

Το λαστιχένιο χταπόδι στερεώνεται περίπου στη μέση του κορμού ή μέσω ενός κρίκου ή σε μια οπή που περνάει από άκρη σε άκρη το μεταλλικό κεφάλι, μέσω ενός assist με δύο αγκίστρια, ώστε, όταν είναι απλωμένο το δόλωμα, το χταπόδι να βρίσκεται ακριβώς πίσω από το κεφάλι. Αυτό το σύστημα συναρμολόγησης έχει μελετηθεί ειδικά ώστε, όταν το δόλωμα κατεβαίνει στο βυθό, το χταπόδι να αναδιπλώνεται προς την επιφάνεια, αποφεύγοντας να είναι σε επαφή με το βυθό όταν το inchiku ακουμπάει σε αυτόν. Πρόκειται για ένα πολύ αποτελεσματικό σύστημα για να προστατεύουμε τις αρματωσιές από σκαλώματα σε βραχώδεις βυθούς.
Η κεντρική θέση του χταποδιού, εκτός του ότι είναι σχεδιασμένη για να αποφεύγονται τα μπλεξίματα, έχει μελετηθεί ώστε να προσδίδει κυματιστή κίνηση στο δόλωμα, πράγμα που αποτελεί τη βάση της λειτουργίας του. Με αργά ανεβοκατεβάσματα του καλαμιού, το μπροστά μέρος παραμένει στατικό, ενώ το χταπόδι κινείται ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας, δίνοντας έτσι μια ξεκάθαρη εντύπωση ότι είναι ζωντανό. Μάλιστα, φτάνει το ρεύμα, ακόμη και με ακίνητο δόλωμα, για να κινήσει το χταπόδι και να το κάνει ελκυστικό.
Με την πρώτη ματιά το inchiku θα μπορούσε να απεικονίζει ένα μικρό κεφαλόποδο, αλλά το αποτέλεσμα που μπορεί να έχει στα ψάρια είναι σίγουρα άγνωστο, ίσως και επειδή αν το μαζέψουμε γρήγορα παίρνει μια ημικάθετη θέση που μοιάζει περισσότερο με ένα ψάρι σε φυγή. Σε γενικές γραμμές, στο inchiku το μπροστά μέρος παίζει το ρόλο έρματος, για να το κάνει να δουλεύει στο βυθό, ενώ το χταπόδι είναι το στοιχείο που προσελκύει και ξεγελάει το ψάρι.

Δολώματα από σιλικόνη & Σία
Δεδομένου ότι το ελκυστικό μέρος των inchiku είναι το χταπόδι, ας δούμε πώς μπορούμε να το βελτιώσουμε για να πετύχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι πρώτες προσπάθειες έγιναν προσθέτοντας λωρίδες καλαμαριού στο εσωτερικό του χταποδιού, ένα εύρημα που έδωσε αμέσως εξαιρετικά αποτελέσματα, ενώνοντας το αρωματικό εφέ του κεφαλόποδου με το οπτικό του τεχνητού. Το να ενώνουμε ένα φυσικό με ένα τεχνητό δόλωμα, όμως, αλλοιώνει τη φιλοσοφία με την οποία γεννήθηκαν αυτά τα δολώματα, οπότε για να εμπλουτίσουμε τα inchiku κάναμε τις πιο διαφορετικές δοκιμές, και τα καλύτερα αποτελέσματα τα επιτύχαμε με τα δολώματα από σιλικόνη.
Η εισαγωγή σιλικονούχων σκουληκιών πρέπει να γίνεται έτσι ώστε το κεφάλι τους να καταλήγει στο εσωτερικό του χταποδιού, για να κάνει πιο ομοιογενές το δόλωμα και να μειωθούν στο ελάχιστο οι περιστροφές. Τα σιλικονούχα σκουλήκια τα καρφώνουμε στα δύο αγκίστρια και τα κρύβουμε καλά με το χταπόδι.
Για σιλικονούχα σκουλήκια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είτε αυτά με τη στενόμακρη ουρά είτε εκείνα με τη στριφτή, ενώ εξαιρετικά αποδεικνύονται και τα δολώματα από σιλικόνη που είναι εμπλουτισμένα με φυσικές μυρωδιές και χρησιμοποιούνται πολύ στο spinning στα γλυκά νερά.

Ένα δόλωμα, πολλές τεχνικές
Το inchiku γεννήθηκε για να το μαζεύουμε αργά κοντά στο βυθό. Mε αυτό το σύστημα, το δόλωμα κυματίζει αργά μιμούμενο από όλες τις απόψεις ένα μικρό κεφαλόποδο που κολυμπάει. Με αυτόν τον τρόπο πλεύσης, όμως, που προσδίδει στο τεχνικό ένα κάπως στατικό κολύμπι, αρκετές φορές τα ψάρια υποψιάζονται και δεν προχωρούν σε επίθεση. Αν σε αυτήν την κίνηση προσθέσουμε μικρά τραβήγματα χωρίς να μαζεύουμε, το τεχνητό «ζωντανεύει», παραμένοντας συγχρόνως κοντά στο βυθό. Συνδυάζοντας επίσης ένα αργό μάζεμα, το δόλωμα κινείται και κάθετα με μια κυματιστή κίνηση, με μικρές αναπηδήσεις προς τα πάνω.
Αυτές είναι οι βασικές κινήσεις του inchiku, που μπορούμε όμως να τις διευρύνουμε με φαντασία και δημιουργικότητα. Για παράδειγμα, ένα ελαφρύ jigging με κυματιστές κινήσεις και αργά μαζέματα κινεί το δόλωμα και οριζόντια και κάθετα, αρχίζοντας να δίνει την ιδέα ενός θηράματος που πάει να ξεφύγει. Και το κλασικό jigging, με short jerk σε διάφορες ταχύτητες, φαίνεται να είναι πολύ αποτελεσματικό, ακόμη και με μαζέματα ως τα μεσόνερα. Ακόμα και το να κρατάμε το δόλωμα στην κάθετο παρασυρμένο από την κίνηση της βάρκας είναι ένα από τα πιο απλά συστήματα για να χρησιμοποιήσουμε το inchiku, που συχνά «πιάνει», ακόμη και ακίνητο...